11 augustus

Om 7 uur stond het ontbijt inderdaad voor ons klaar, zodat we om 8.30 uur met Eriq konden vertrekken. Eigenlijk tegen onze verwachting in werd het weer een heel boeiende reis. We reden het grootste gedeelte langs de kust en zijn op diverse interessante plaatsen gestopt. De eerste maal bij een gedeelte waar zeewier “verbouwd” wordt. Tussen lege plastic flessen als drijvers worden netten gespannen waarop het zeewier groeit. De zeewier wordt geoogst en aan wal, dat wil zeggen langs de weg gedroogd. Veel verschillende kleuren, het mooist oogt de auberginkleurige zeewier, maar die is het minst waard.

De volgende stop was bij zoutwinnerijen. Veel dammetjes die de “zoutvelden” vormen. Op de dammetjes hoopjes zout. En langs de straat werd de zout verkocht in grote plastic zakken.

Onderweg kwamen we langs een politiecontrolepost. Eriq moest zijn papieren tonen en vervolgens uitstappen om even met de politieagent mee te gaan. Wat bleek? De man wilde geld voor sigaretten! Eriq baalde en betaalde! Belangrijkste reden om te betalen was dat hij ons op tijd op het vliegveld af wilde zetten. Als hij zou weigeren zou dat tot gevolg hebben dat hij wel om een of andere reden mee zou moeten naar het politiebureau. Hij baalde ook dat de corruptie zich zo duidelijk presenteert aan toeristen en zijn land besmet.

We kwamen ruim op tijd bij het vliegveld aan. Wachten en sudoku’s oplossen zijn bijna synomiemen geworden.

In Jakarta verwachtten we dat de taxi van het hotel ons op zou wachten, maar helaas, die was er niet. Zelf een taxi genomen, maar bij het hotel bleek dat de chauffeur wel voor ons onderweg was. Jammer! In het hotel nog even een duik in het zwembad genomen om alle stof weer weg te spoelen.

Na onze duik hadden we wel weer trek, maar absoluut geen zin in het restaurant van het hotel te eten. Het grappige is dat we ons daar ook niet meer afhankelijk van voelen zoals toen we aan het begin van onze vakantie ook in dit hotel sliepen. Toen vieze pizza’s gegeten via de roomservice. Niet te eten!!! Nu de deur uitgestapt en in een tentje langs de weg gaan zitten, vlak bij het hotel. Geen enkel probleem meer om daar naar binnen te stappen. Het was een echte wok-tent. We konden aanwijzen wat we wilden hebben en het werd ter plekke gewokt. Ons diner bestond uit een kippenpoot met de tenen er nog aan, tofoe en tahu en waterspinazie. Heerlijk!!!

12 augustus

We hoeven pas om 17.00 uur naar het vliegveld. We willen daar wel ruim op tijd zijn om in te checken en goede plaatsen te kunnen bemachtigen. Inchecken via intrnet lukte ons niet en ook de dames van de balie redden het niet om het telefonisch te doen.

En nu wachten we in de lobby van het hotel, tijd genoeg om ons blog nog even bij te werken.